Program szczepień u kotów:

Zazwyczaj szczepionki podaje się podskórnie, między łopatkami lub kark.
- 8-10 tygodni: koci katar (herpeswirus typ 1, kaliciwirus), panleukopenia
- 11-13 tygodni: koci katar (herpeswirus typ 1, kaliciwirus), panleukopenia
- kolejne szczepienie w rok po porzednim : koci katar (herpeswirus typ 1, kaliciwirus), panleukopenia
- następne szczepienia co 2-3 lata: koci katar (herpeswirus typ 1, kaliciwirus), panleukopenia
- w przypadku kotów wychodzących oraz żyjących w dużym zagęszczeniu wskazane jest powtarzanie szczepień co roku przez całe życie

Szczepienia na inne choroby:
- wścieklizna: nie ma obowiązku ustawowego szczepienia wścieklizny u kotów w Polsce. Nie ma sensu wykonywania szczepienia u zwierząt, które przebywają jedynie w domu. W przypadku zwierząt wychodzących pierwsze szczepienie przciwko wsciekliźnie powinno mieć miejsce 3 tygodnie po drugim szczepieniu przeciwko kociemu katarowi i panleukopenii (wiek ok. 14-16 tygodni). Kolejne szczepienia należy powtarzac co 2 lata
- białaczka: szczepienie białaczki budzi spore kontrowersje. Nie powinno się go wykonywać u kotow u których nie przeprowadzono testów białaczkowych. Szczepienie wykonuje się dwukrotnie, w odstepie 3-tygodniowym, najlepiej u kota kilkumiesięcznego. Szczepienie jest wskazane jedynie u kotów żyjących w dużym zagęszczeniu oraz u kotów wychodzących i wtedy powinno być odnawiane co 3 lata. Szczepić powinno się w nogę, z powodu ryzyka powstania w miejscu iniekcji mięsaka poszczepiennego - nowotworu o dużej złośliwości. Zaszczepienie w noge daje sznasę, ze amputacja powstrzyma chorobę.
- chlamydioza: kolejna kontrowersyjna szczepionka, o wątpliwej skuteczności i częstych odczynach poszczepiennych. Generalnie nie polecam szczepienia kotów przeciwko chlamydiozie.

Generalnie szczepionki można podawać podskórnie, w kark, lub domięśniowo, najlepiej w mięśnie ud. Preferuje się podawanie podskórne ze względu na wolniejsze wchłanianie preparatu, co pozostawia więcej czasu lekarzowi w przypadku rozwijania sie reakcji alergicznej - wstrząsu.
Niektóre szczepionki, takie jak przeciw białaczce czy chlamydiozie mogą powodować powstawanie mięsaków poszczepiennych. Warto je podawać w kończyny miedniczne, najlepiej podskórnie - w razie rozwoju choroby kończynę można amputować, a tułowia nie. Niektórzy z tego powodu eksperymantują ze szczepieniem w ogon